انسان زیر سیطره ی مردگان

گذشتگان مرده اند ولی تمام نشده اند ؛ آنها با گفته ها ، تصورات ، رسوم ، آثار و ... حضور دارند ؛ ما بازتابی از وجود مردگانیم . ما همگی ، به احکامی که مردگان صادر کرده اند ، گردن نهاده و تمایلات و ارزشگذاری های آنها را ، تمایلات و ارزش های خود می نامیم. نظام های نمادین ، تداوم مردگان در زنده ها است . تو یا آثار گذشتگان مرده ی خودی ، را پی می گیری یا مرده ی دیگری را . نو آور، به حال توجه دارد و چگونگی ممکن و مقدور آن. نو آور، زنده است و با زندگان و در خدمت زندگان

من و مسئله

من فعال است پیوسته به امری مشغول است خود مدام از محتوی حافظه و با تحریک محیط تنیده می شود من مسائلی دارد سرگرمی هایی دارد پس ساخته می شود هر فکری هر تصوری نقش و جایگاهی در سیستم وجودی ما دارد وجودش لازم بوده که ساخته شده من خود را و تحریکات محیط را دنبال می کند زندگی مسئله نیست که ما را احاطه کرده باشد ؛ ما خود عین مسئله هستیم در متن زندگی. هر فکر به دلیل رفع یک نیاز است. و آن نیاز نقشی در کل ساختمان وجودی انسان دارد. تو کافی است مسئله را پی نگیری دست از ملامت خویش برداری نیازت را با افکار دیگری دنبال کنی ، تا همه چیز بعد از مدتی به روال عادی و طبیعی خود بر گردد. تو منشا مشکلاتی از میان برخیز